بررسی مقایسه ای تخیل کودکان در تعامل با قصه شفاهی و کارتون

امروزه ارتباطات کودکان به اتصال با تلویزیون خلاصه شده است و این ارتباط، چالش و مشارکتکودک با تولیدکنندگان رسانه را در حد برقراری تماس تلفنی با برنامه و تولیدکننده ی برنامه محدودکرده است. کودک در این ارتباط نقش دریافت کنندهی اطلاعات را به صورت منفعل برعهده دارد. ایندگرگونی در ارتباطات و تبدیل چالش با واقعیت به انتقال اطلاعات تحلیل شده، منجر به بیگانگیکودکان با ارتباطات طبیعیِ و چالش با دنیای واقعی شده است.مقاله حاضر برگرفته از پژوهش دانشجویی به نام بررسی مقایسه ای تخیل کودک در تعامل باقصه شفاهی و کارتون است. به این منظور تخیل کودک به صورت آزمایشی از طریق بررسی تخیل،آفرینش تخیلی و خیال پردازی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. این پژوهش قصد داشت نشان دهد تخیلکودک با دریافت قصه به صورت شفاهی از طریق قصه گو و غیر شفاهی از طریق کارتون چه تغییریمی کند؟ بررسی ها نشان داد کودکانی که قصه را به صورت شفاهی و از طریق قصه گو دریافت میکنند از تخیل و آفرینش تخیلی بیشتری نسبت به کودکانی که قصه را از طریق تلویزیون و در قالبکارتون دریافت می کنند برخوردارند.